بیشاپور یکی از شهرهای باستانی ایران در نزدیکی شهرستان کازرون و در استان فارس است که در زمان ساسانیان ساخته شدهاست و امروزه تنها ویرانههایی از آن برجای ماندهاست. بیشاپور با دویست هکتار وسعت، از شهرهای مهم آن زمان بودهاست و اهمیت ارتباطی داشتهاست. این شهر از قدیمی ترین شهرهایی است که تاریخچه ساخت آن بصورت مکتوب در سنگ نوشته ای موجود است. بیشاپور در شمال شهر کازرون قرار گرفته و از شهرهای خوش آب و هوا و دارای طراحی و مهندسی ویژه آن روزگار بودهاست. در کتابهای تاریخی، نام این شهر با عنوانهای بیشاپور، بیشابور، به شاپور، بیشاور و «به اندیوشاپور» ضبط شدهاست. شهر بیشاپور مرکز ایالت و کوره اردشیرخوره بودهاست . بیشاپور تا قرن هفتم هجری آباد و مسکونی بودهاست و پس از آن ویران شدهاست. بیشاپور گنجینهای از آثار ارزشمند ساسانی مانند معبد آناهیتا است.
بیشاپور به سال ۲۶۶ میلادی و به دستور شاپور اول پادشاه ساسانی ساخته شدهاست. پس از پیروزی شاپور بر والرین امپراتور روم، شاپور دستور داد در ناحیهای خوش آب و هوا بر سر راه تخت جمشید به تیسفون شهری بنا کنند. این جاده در زمان هخامنشیان، شهرهای تخت جمشید و استخر را به شوش وصل میکرد. شاپور نام خود را بر این شهر نهاد. معماری از اهالی سوریه قدیم به نام آپاسای (اپاسای) برای ساخت شهر تازه انتخاب شد.
شهر بیشابور با روش مهندسی یونانیان که توسط هیپوداموس ابداع شده بود در زمینی مستطیل به گونهای طراحی شد که چهار دروازه و دو خیابان آن، یکدیگر را قطع میکردند [۴]. یکی از خیابانها در جهت شمال به جنوب و دیگری شرق به غرب است و هر کدام در انتها به یکی از دروازههای شهر منتهی میشدهاند. دروازه غربی، ورودی اصلی شهر بودهاست.
منطقه باستانی بیشاپور مشتمل بر سه بخش اصلی است:
اداره راه و ترابری استان فارس در نظر داشت جاده قائمیه به کازرون را که شهر تاریخی بیشاپور را به ۲ نیم میکند تعریض کند اما با اعتراض سازمان میراث فرهنگی، سرانجام عبور ماشینهای سنگین از این محل ممنوع شد و هرگونه عملیات راهسازی منوط به نظر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری گردید.
صفحه قبل 1 صفحه بعد